ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ Πρόληψη και θεραπεία

Ομιλία που έγινε στο 13ο Δημοτικό Σχολείο Ηλιούπολης 20 & 21 Μαΐου 2015.    

             

Ο όρος εναλλακτική ιατρική χρησιμοποιείται για να περιγράψει πρακτικές που δεν έχουν αποδειχτεί μέσω της επιστημονικής μεθόδου.

Όμως η ίδια η λέξη εναλλακτικός μας λέει πως είναι αυτός που θέτει κάτι διαφορετικό στην θέση του κυρίαρχου – εναλλάσσει δηλαδή κάτι με κάτι άλλο.

Δεν μπορούμε να καταργήσουμε κάτι. Μπορούμε μόνο να αλλάξουμε αυτό το κάτι… και αυτό είναι ατομική υπόθεση του κάθε ενός από μας.

Πολλές φορές έχουν κατηγορηθεί οι ομοιοπαθητικοί ως αντιεπιστημονικοί. Είναι όμως έτσι;

Η αλήθεια είναι ότι η ομοιοπαθητική είναι ένα ολιστικό σύστημα που εστιάζεται στο αίτιο και όχι στο σύμπτωμα.

Γνωρίζουμε πλέον ότι ο άνθρωπος είναι ένα πολύπλοκο σύστημα με νόμους και αρχές. Το σύστημα αυτό δεν είναι το αριθμητικό άθροισμα των μερών του.

Είναι επίπεδα αλληλένδετα και λειτουργούν σαν μία ενότητα, έτσι ώστε είναι αδύνατον το ένα χωρίς το άλλο να μπορεί να υπάρξει.

Ας σκεφτούμε ότι αν διχοτομούμε το σύστημα μας σε καρδία, πνεύμονες, νεφρά, κόκκαλα, κ.α. χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό αποτελεί μια ενότητα πως είναι δυνατόν να υπάρξει θεραπεία με έναν τέτοιον διαχωρισμό;

Τι είναι η ομοιοπαθητική;

Η Ομοιοπαθητική είναι ένα σύστημα θεραπείας, που θεμελιώθηκε από το διάσημο γιατρό Samuel Hahnemann (1755-1843) στη Γερμανία.

Βασίζεται πάνω στην αρχή, ότι "το όμοιο θεραπεύει το όμοιο". Στην πρακτική αυτό σημαίνει, ότι ένα φάρμακο, που μπορεί να προξενήσει ορισμένα αποτελέσματα, όταν ληφθεί από ένα υγιές ανθρώπινο ον, μπορεί να θεραπεύσει κάθε ασθένεια που εμφανίζει όμοια αποτελέσματα.

Το όμοιο θεραπεύει το όμοιο.

Για παράδειγμα, αν ένα υγιές άτομο πάρει μια δόση Arsenicum, θα εμφανίσει έμετο, διάρροια, γρήγορο σφυγμό και εξάντληση. Το δέρμα του θα γίνει κρύο και η έκφρασή του αγχώδης.

Σε μικρότερες δόσεις ή όταν λαμβάνεται για ένα μακρότερο χρονικό διάστημα, θα εμφανίσει ρινική καταρροή, βαρύ κεφάλι και βήχα.

Ακόμη, αργότερα θα παρουσιάσει ειδικές διαταραχές στο δέρμα και τα νεύρα. Θα έχει κάψιμο παντού, που ανακουφίζεται με τη ζέστη, θα έχει συχνή δίψα για γουλιές νερού, φόβο θανάτου, ανησυχία και μια επιδείνωση συμπτωμάτων κατά το μεσημέρι και τα μεσάνυχτα.

Σύμφωνα με τον Ομοιοπαθητικό νόμο "το όμοιο θεραπεύει το όμοιο", αναρίθμητοι άρρωστοι που εμφάνιζαν τέτοια συμπτώματα, θεραπεύτηκαν με Arsenicum, άσχετα με το όνομα της νόσου (Χολέρα, κρυολόγημα, έκζεμα, άσθμα, κτλ.). (Ας επισημάνουμε εδώ ότι δεν παίρνουμε κανένα ομοιοπαθητικό σκεύασμα αν πρώτα δεν έχουμε συμβουλευτεί τον ομοιοπαθητικό μας).

Ο Ιπποκράτης παραδέχεται αυτή την αρχή στις λέξεις: "Όμοια ομοίοις ιώνται" (Similia Similibus Curentur).

Ο Hahnemann ανακάλυψε εκτός από τον νόμο των ομοίων που μας τον έχει αναφέρει και ο Ιπποκράτης, την αραίωση και εισήγαγε την τεχνική της δυναμοποίησης, δηλαδή την απελευθέρωση της ενεργειακής δομής της ουσίας του έκαστοτε χορηγούμενου ομοιοπαθητικού φαρμάκου.

Ακόμη και σήμερα δεν γνωρίζουμε πως ακριβώς έφτασε ο Hahnemann στην τεχνική αυτή, αν προσήλθε από την προηγούμενη ενασχόληση του με τη Χημεία ή από καθαρά θεία έμπνευση.

Το γεγονός είναι ότι βρήκε έναν πολύ απλό τρόπο να ανασύρει τη θεραπευτική ενέργεια μέσα από την ουσία, χωρίς να αλλάζει η δονητική της συχνότητα.

Πρέπει να γίνει σαφές ότι ένα θεραπευμένο σύμπτωμα, χωρίς αντίστοιχη θεραπεία όλου του οργανισμού, δεν θα πρέπει να θεωρείται αξιόπιστο. 

Ας γνωρίζουμε ότι το σύνολο της συναισθηματικής κατάστασης του αρρώστου λαμβάνεται ως ένα γεγονός και δεν είναι επιτακτικό να ξέρουμε ακριβώς γιατί υπάρχει, για να βρούμε το φάρμακο.

Η νόσος πάντα προχωρεί από την κεντρική διαταραχή στην περιφέρεια.

Στην παθολογία, αυτή προχωρεί από την περιφέρεια προς το κέντρο.

Σε μια θεραπευτική κατεύθυνση, η νόσος πρώτα φεύγει από ένα σπουδαίο όργανο, που επηρεάζεται παθολογικά, και η τελευταία διαταραχή που θα φύγει, είναι εκείνη που επηρεάζει το ήσσονος (ασήμαντο) σημασίας όργανο.

Τα βασικά ομοιοπαθητικά φάρμακα προέρχονται από τις ακόλουθες πηγές:

 ΖΩΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ.= ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ.  π.χ. Tarentula (Αράχνη). Cantharis (Ισπανική μύγα). Sepia (Σουπιά). Bufo Rana (Βάτραχος).

ΦΥΤΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ = ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ.  π.χ. Aconitum napellus (Ακόνιτον). Belladonna atropa (Ευθαλεία.) Bryonia alba (Bryonia). Lycopodium (Λυκοπόδιον).

 ΟΡΥΚΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ = ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗ π.χ. Sulphur (Θείον). Calcarea carb. (CaCo3). Nitric acid (Νιτρικό οξύ). Natrum muriaticum (Αλάτι).

ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΝΟΣΟΥ (ΝΟΣΩΔΗ) π.χ. Tuberculinum (Φυματιώδης ιστός). Pyrogen (Παρασκεύασμα πύου).Hydrophobinum (Σάλιο λυσσασμένου σκύλου).

ΥΓΙΕΙΣ ΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΕΚΚΡΙΣΕΙΣ (ΣΑΡΚΩΔΗ) π.χ. Thyroid (Θυρεοειδής). Pituitary (Υπόφυση).

ΑΣΤΑΘΜΗΤΑ π.χ. X-ray (Ακτίνες Χ). Magnet (Μαγνήτης).

Η νόσος δεν είναι μια πάθηση των οργάνων, αλλά μια διαταραχή στη ζωτική δύναμη.

Αυτή η ιδέα της ζωτικής δύναμης είναι αντίθετη στη σταθερή λαϊκή αντίληψη, που ενοχοποιεί τα ιδιαίτερα όργανα ως την αιτία της νόσου και έτσι οδηγεί στην πρακτική της προσπάθειας να κάνει αλλαγές σ αυτά ή ακόμη μερικές φορές να τα απομακρύνει.

Πρόσφατα μόνο, η ιατρική σκέψη αλλάζει αργά και εξελίσσεται σε μια ολιστική αντίληψη του ανθρώπου και της υγείας του, που σημαίνει ότι βαθμιαία αντιλαμβάνεται ότι ο άνθρωπος ασθενεί ως ένα σύνολο και ότι όλα τα οργανικά συστήματα του σώματος σχετίζονται πολύπλοκα το ένα με το άλλο και το σώμα το ίδιο έχει μια τρομερή αναρρωτική δύναμη.

Ο Αμερικανός γιατρός J.T. Kent (James Tyler Kent, MD (1849–1916) αναφέρει: «Σήμερα κανένα δερματικό εξάνθημα δεν αφήνεται να εμφανιστεί. Οτιδήποτε προβάλει πάνω στο δέρμα, καταπιέζεται αμέσως. Αν αυτό συνεχιστεί για πολύ, το ανθρώπινο γένος θα εκλείψει από προσώπου γης.

 

Κανονικά τα φάρμακα θα πρέπει να χορηγούνται μόνον στις περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, και πάλι στις ελάχιστες δυνατές ποσότητες. Είναι πλέον ωφέλιμο να καταργηθούν οι χιλιάδες βλαβερών ουσιών (προϊόντων) που κυκλοφορούν σήμερα στο φαρμακεμπόριο.

Πρόληψη και θεραπεία

Αλήθεια τι σημαίνει πρόληψη; Και τι σημαίνει θεραπεία;

Ο Samuel Hahnemann ήταν ο άνθρωπος, που έθεσε το σωστό θεμέλιο της ολιστικής θεραπευτικής στην ιστορία τις θεραπευτικής.

Ήταν ο πρώτος που σύνδεσε την ψυχή με το σώμα. Ο πρώτος που είπε, ότι η νόσος είναι μια πάθηση του συνόλου και όχι του μέρους. 

Σε ό, τι αφορά τη θεραπεία, ο Ιπποκράτης αναγνώρισε την αυτοθεραπευτική δύναμη των ζωντανών οργανισμών και την ονόμασε «φυσική θεραπευτική δύναμη». Κατά την άποψη του, ο ρόλος του γιατρού είναι να βοηθήσει τη φυσική θεραπευτική δύναμη, εξασφαλίζοντας τις ιδανικότερες προϋποθέσεις για την αυτοθεραπευτική διεργασία.

Πάνω σ΄ αυτή την αντίληψη βασίζεται και η ετυμολογία της λέξης «θεραπεύω», που πάει να πει: «βοηθώ, υπηρετώ».

Ο ανθρωπινός εγκέφαλος έχει δυο ημισφαίρια το δεξί και το αριστερό.  Τα δυο ημισφαίρια επεξεργάζονται πληροφορίες με διαφορετικούς τρόπους.

Το αριστερό ημισφαίριο επεξεργάζεται πληροφορίες με γραμμικό, αναλυτικό τρόπο, η οργάνωση, η λογική επεξεργασία και η τακτοποίηση είναι χαρακτηριστικά του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου.

Το δεξί ημισφαίριο συνθέτει και συνδέει πληροφορίες με βάση το νόημα που αυτές έχουν, μέσα στο πλαίσιο που βρίσκονται. Χρειαζόμαστε τις λειτουργίες του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου για να είμαστε αποτελεσματικοί και να συνδεόμαστε με τον υλικό, τρισδιάστατο κόσμο στον οποίο ανήκουμε.

Τα ένστικτα του βιολογικού μας εαυτού, προσφέρουν και εξασφαλίζουν την επιβίωση μας.

Η ποιότητα όμως της ζωής μας, η δημιουργικότητα, η ανθρωπιά μας, η ευτυχία, βρίσκονται στις ιδιότητες του δεξιού ημισφαιρίου το οποίο μας συνδέει με τα πάντα γύρω μας, το σύμπαν και την ολότητα του εαυτού μας.

Η αγνότητα, η αυθεντικότητα, ο αυθορμητισμός είναι όλα χαρακτηριστικά του άγνωστου ημισφαιρίου που όλοι διαθέτουμε αλλά βρίσκονται σε αδράνεια. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος παράγει αρμόνικες συχνότητες προς όλα τα όργανα του οργανισμού.

Το να κρατάμε σε ισορροπία το δεξί και το αριστερό ημισφαίριο σημαίνει μόνιμη αρμονική σύνδεση με όλα τα κέντρα ενέργειας και με ότι αυτά συνδέονται.

Με την σειρά του και το κάθε κύτταρο παράγει αρμόνικες συχνότητες έτσι ώστε όλα να εργάζονται σε μόνιμη ισορροπία με όλον τον οργανισμό μας. Αν βέβαια μια κατάσταση φέρει σε ανισορροπία ένα τμήμα του οργανισμού μας, τότε η εργάτες κύτταρα τρέχουν προς το να επαναφέρουν αυτή την ανισορροπία σε ισορροπία.

Πολλές φορές λόγο του ότι έχουμε εξασθενήσει αυτή την δυνατότητα του οργανισμού μας, από διάφορες αίτιες όπως π.χ. απογοήτευση, πικρία, ζήλια, μνησικακία, εγωισμό, θλίψη, μοναξιά, φόβοι, διατροφικές λανθασμένες συνήθειες, κακή οξυγόνωση, μολυσμένη ατμόσφαιρα, κακή χρήση των δυνάμεων μας, αϋπνίες από διάφορες αίτιες, κ.α. τότε η εργάτες κύτταρα βρίσκονται αποπροσανατολισμένοι, με αποτέλεσμα να παράγεται σε σωματικό επίπεδο δυσαρμονία, αυτό δηλαδή που αποκαλούμε εμείς αρρώστια.

Ο Ιπποκράτης αναφέρει: «την αρρώστια δεν την προκαλούν οι δαίμονες ή οι υπερφυσικές δυνάμεις, άλλα φυσικά φαινόμενα που μπορούν να μελετηθούν επιστημονικά και να επηρεαστούν τόσο από τις θεραπευτικές μεθόδους όσο και από τη σοφή εναρμόνιση της ζωής του αρρώστου.

Έτσι, η ιατρική πρέπει να εφαρμόζεται σαν μια επιστημονική γνώση βασισμένη στις φυσικές επιστήμες, στοχεύοντας ταυτόχρονα στην πρόληψη, στη διάγνωση και στη θεραπεία της αρρώστιας.

Η πεποίθηση αυτή αποτέλεσε και το θεμέλιο της επιστημονικής ιατρικής μέχρι σήμερα, παρόλο που οι διάδοχοι του Ιπποκράτη σπάνια κατάφεραν να προσεγγίσουν το πλάτος και το βάθος της φιλοσοφικής σκέψης των ιπποκράτειων συγγραμμάτων.

Ένα από τα σημαντικότερα έργα της Ιπποκράτειας Συλλογής είναι το βιβλίο «Περί Αέρων, Υδάτων και Τόπων», που με τη σημερινή ορολογία θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε σαν μια μελέτη πάνω στην ανθρώπινη οικολογία.

Η πρόληψη πάντως είναι η καλύτερη λύση, για να μην βρεθούμε στην θέση του να προσφέρει κανείς φάρμακα και ιατρική φροντίδα σε παθήσεις που έχουν ήδη αναπτυχθεί σε πολύ σοβαρό βαθμό… διότι αυτό μοιάζει, με τη συμπεριφορά των ανθρώπων εκείνων που καταπιάνονται να σκάψουν ένα πηγάδι όταν πια τους καίει η δίψα ή μ΄ εκείνων που ψάχνουν για όπλα όταν ήδη βρίσκονται στο πεδίο της μάχης.

Στα τελευταία τρακόσια χρόνια ο πολιτισμός μας υπέκυψε στην άποψη πως το ανθρώπινο σώμα είναι μια μηχανή που μπορεί να αναλυθεί στα συστατικά της μέρη.

Ο νους είναι αποχωρισμένος από το σώμα, και κατά συνέπεια η αρρώστια αντιμετωπίζεται σαν μια βλάβη του βιολογικού μηχανισμού, ενώ η υγεία ορίζεται σαν η απουσία της αρρώστιας.

Βαθμιαία, η άποψη αυτή σήμερα υποκαθίσταται από την ολιστική και οικολογική άποψη του κόσμου, που βλέπει το σύμπαν όχι σαν μια μηχανή αλλά σαν ένα ζωντανό σύστημα.

Ας μην ξεχνάμε ότι η απώλεια της ευκαμψίας ισοδυναμεί με την απώλεια της υγείας.

Σκεφτείτε την ευκαμψία των καλαμιών σε σχέση με την σταθερότητα της οξιάς. Αλήθεια τι θα συμβεί όταν αυτά τα δυο χτυπηθούν από έναν ανεμοστρόβιλο;

Το να είναι κανείς υγιής, σημαίνει να βρίσκεται σε συγχρονισμό με τον εαυτό του – φυσιολογικά και διανοητικά – αλλά και με τον κόσμο που τον περιβάλλει.

Η αρρώστια τείνει να εμφανιστεί εκεί όπου εκδηλώνεται έλλειψη συντονισμού (συγχρονισμού).

Βασικός στόχος κάθε θεραπείας είναι να μπορέσει να αποκαταστήσει την ισορροπία.

Και σε αυτό ακριβώς στοχεύει η ομοιοπαθητική, να επαναφέρει το σύστημα του ανθρώπινου οργανισμού στην κατάσταση Ισορροπίας!

Τα πάντα είναι από μέσα προς τα έξω Τα πάντα…

Η ομοιοπαθητική είναι ίσως η μόνη θεραπευτική μέθοδο που μπορεί να βοηθήσει στο να μεταμορφωθούμε ριζικά, βαθιά, να γίνουμε και πάλι καινούργιοι, να παραμένουμε νέοι, στοχεύοντας την ψυχολογική δομή του ανθρώπου, τη μόνη πραγματική επανάσταση που υπάρχει.

Οποιοδήποτε περιεχόμενο στον Παρόντα Δικτυακό Τόπο έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα, δεν συνιστά, ούτε δύναται να ερμηνευθεί ότι συνιστά ή υποκαθιστά συμβουλή ιατρικής φύσης, για την οποία οφείλετε και σας συστήνεται να απευθύνεστε σε αρμόδιο επαγγελματία υγείας

Η ομιλία έχει δημοσιευτεί και στον ιστότοπο Όμορφη Ζωή http://www.omorfizoi.gr/omoiopathitiki-prolhpsh-kai-therapeia/

Παναγιώτης Ψαρρός

Ομοιοπαθητικός

2109919619 - 6974130244

Διογένους 4 Ηλιούπολη Αθήνα

info@aaaton.com